Umut toplar eteklerini,alıp başını gider gibi
Ve ölüm döşenir
Bulanmış suyuna Meriç’in
Kimsesizlik tünelinde sarsılır dağlar
Firuze gözlerinde tennure saklı
Yaktım aklıma tüneyen sürgünü
Ayaklandı isyanım
Başı açık, yalın ayak koşuyor
Şuursuz duygular
Mesafeler dokurdun dilek rafına
Varsaydı kıyıya solukların
Kıyametidir bugün, ilkbaharın
Yaşlandı yeryüzü ansızın
Ufkumun yokuşunda
Siyah beyaz hatıralar çöreklendi özleme
Kim bilir nerede kayboldu veda kırıntıları
Gözlerine dolarken kış
Sitemsizdi gidişin şehrin susuz tufanında
Nurefşan’a ithafen
Handan Tunç
Cizlavet Kültür ve Sanat Platformu 
Bir Cevap Yazın