Büyüdü Suskunluğum / Yaşar BEÇENE

Ne sabah ne de akşam kalmadı tadım tuzum

Bir Ege, Meriç kadar belki de huzursuzum

Bir Fırat, Dicle kadar belki ben de susuzum

Bahçede çiçeklere neden yazık ettiler?

Gökyüzünün rengini bil ki çalıp gittiler

Ne sabah ne de akşam kalmadı tadım tuzum

Üşüyen yüreklerde şimdilerde kırağı

Güneş gurup edeli yoklamaz ay şafağı

Yitirdi manasını yakını ve ırağı

Hayra alamet değil bu deli durgunluğum

Ben sustukça büyüdü çocuksu suskunluğum

Üşüyen yüreklerde şimdilerde kırağı

Beklesem de olmuyor burdan çekip gitsem de

Burukluklar içimde bir an öyle gülsem de

Ümit her zaman vardır bunu iyi bilsem de

Elimde pörsüyerek kuruyan dallar kaldı

Bu gönül ah kaç defa buzlaşan ufka daldı

Beklesem de olmuyor burdan çekip gitsem de

Ateşten bir kor gibi tahammül zamanları

Akıl mantık almıyor böyle yaşananları

Unutmak mümkün müdür hoyratlaşan anları

Amansız bir zamanın rüzgârında savrulduk

Hep tahammül dedikçe ateşlerde kavrulduk

Ateşten bir kor gibi tahammül zamanları

Gönül aşka inanmış ne nazda ne niyazda

Saklama acıları güneş görsün biraz da

Mevsimsiz geliverir belki bir gün bir yazda

Kalbinden geçenleri kimler kurutabilir

Coştukça hayallerin seni kim tutabilir

Gönül aşka inanmış ne nazda ne niyazda

Bu sevdanın peşinden koşup da yorulmak yok

Nehirlere karışsak susarız darılmak yok

Kan revan kalsak bile yine de kırılmak yok

Baharlar içimizde çektikçe çoğalırız

Şimdi hazan yesek de yarınlara kalırız

Bu sevdanın peşinden koşup da yorulmak yok