Eltaf’ım / Yusuf Kar

              
Eltaf’ım!
İçim, dışım, etrafım!
Dört duvarımsın dört yanımda
Başımın üstüne tavansın           
Düşüp döşünde kaldığım zemin 
Gözyaşlarımı sildiğim seramik mendil
……çakır ayaz soğuksun
………………………………… pamuksun 

Eltaf’ım!
Kulak kesilip uzaktaki her sese
Düşüyorum ardına nefes nefese 
Patika bulup duvarların arasından 
Sana dönüyorum şahlandırıp ruhumu
Senden dönüyorum ellerim boş yorgun argın
Yine boynu bükülüyor avludaki çınarın
Bir türkü çalınıyor kulaklarıma mazgaldan
“mahpushanelere güneş doğmuyor”
Yanıyor içim ses ses perde perde 
Hayalin ellerimden tutuyor içim soğumuyor
 
Eltaf’ım   
 her görüş sofrasına oturduğum evsin
Gözleriyle f/ezama dünyalar taşıyan devsin
Sen akrep kıskacında geçen zaman
 yelkovanın getirdiği bal, şerbet
Ruhumdaki tayy-ı ansın
Sen zindanımdaki cennet 
 tenimdeki tayy-ı mekansın

Eltaf’ım
Sana sesleniyorum hücremde
Dipsiz  kuyularda yalnızım
Kapı üstüne kapı, 
                             demir üstüne demir
Belki derinlerden erişemez sana avazım 
Son matruşka bu, canlı canlı mumyalandığım kabir
Sarsa da bedenimi tepeden tırnağa bir kilit 
Belki kalbim incir
Allah şahit… 
Ruhumu tutsak edemez bu zincir

Eltaf’ım
Sabrım, gücüm, zaafım
Sana sesleniyorum hücremde 
Bilirim sevdiğim gecelere gönül koyarsın
Yollara göz kesilir, kapılara kulak dayarsın
 D/uyuyorsun 
Kabusların yorduğu çehrenle gülüyorsun      
 uyuyorsun
Hayır hayır uyanıksın 
 Şimdi mehtaba sen de tanıksın 
Bilirim vuslata sen de yanıksın 
Gördüğüm şu aya bakıp benle gülüyorsun
Ay denizlerinden ranzama s/üzülüyorsun 

Eltaf’ım!
Sılam, gurbetim, arafım!
Sana sesleniyorum hücremde
İhtiyar özlemler çekip çocuk hayaller kuruyorum 
Beyaz atlar geçemez bu duvarları biliyorum 
Ama yine de ben beyaz atlara biniyorum 
Kapatıp gözlerimi nal seslerini dinliyorum 
Mektuplarıma yetişiyorum önce 
Yaşarıyor kirpiklerinin çiğ tanesinde irem bağları
Kehribar gözlerin gülünce
Yün gibi eğirip atıyorum aramızdan dağları

Eltaf’ım!
Sana sesleniyorum hücremde
Güneşin sabahladığı gecelerde 
Bir düş görüyorum penceremde 
Bir kuş sürüsü geçiyor akşamları
Gagalarındaki özgürlük tutamları
Düşer mi?
……………………………………………bekliyorum.
Keşke güvercinler taşısaydı yine muştuları 
Ama ben en çok kartalları seviyorum 
Onlar da özgürlüğü seviyor biliyorum
Kapatıp gözlerimi kanat seslerini dinliyorum
Sesime yetişiyorum rüzgardan önce
Yeşeriyor  gözlerinle sulanan kalbimin bağları 
Kuru yapraklar gibi savurup aramızdan duvarları
Her gece kalbimle sana geliyorum
Her gece ayaklarımla ölüyorum 
    Hücremde 
                                        Yusuf kar